Kiełbasa jest to produkt spożywczy, jakiego polska nazwa pochodzi z języka węgierskiego. Naturalny skład kiełbasy to mięso wieprzowe, solone z dodatkiem przypraw. Ze względu na warunki klimatyczne w Polsce – wielka wilgotność powietrza – utrwalano kiełbasy przez wędzenie, w odróżnieniu od państw śródziemnomorskich, gdzie o wiele wartościowsze rezultaty przedłużenia trwałości uzyskiwano przez naturalne procesy suszenia.

W określonych okresach, ze względów ekonomicznych kiełbasę nazywano wyrobem wędliniarsko-garmażeryjnym. W jego skład wchodziło mięso odrębnych zwierząt rzeźnych przykładowo. jagnięcina, konina, mięso drobiowe, wołowina, mięso królicze, a nawet z osła bądź z nutrii. Potrzeba uwydatnić, iż wytwórcy kiełbas stosując wymienione namiastki mięsa wieprzowego, mieli na celu tylko i wyłącznie zastąpienie deficytowej wieprzowiny znacznie tańszymi mięsami odrębnych zwierząt. Tak utrwalił się stereotyp, iż salami wytwarzane jest z mięsa osła, frankfurterki przygotowuje się z nutrii, kabanos z koniny, natomiast parówki z drobiu. Żeby docenić smak wyszczególnionych wędlin stosuje się tylko tradycyjny skład, do jakiego zalicza się rozdrobnione raptem wieprzowe mięso, mniej często wołowe, za to ze względu na należność niebywale rzadko cielęce.

W minionych czasach zaczęto nazywać kiełbasą produkty drobiowe bądź ośle, drobiowe, ewentualnie podroby zwierząt w pakiecie z przyprawami, ziołami i odmiennymi dodatkami, wtłoczone do skórki oraz zakonserwowane na jeden z wielu doniosłych sposobów, dla przykładu poprzez suszenie, sparzenie wrzątkiem, wędzenie w dymie i tak dalej. Smak kiełbasy zależy nie tylko od typu mięsa, z którego pozostała stworzona, ale w równie znaczącym stopniu od proporcji domieszek jak również sposobu konserwacji. Rozróżnia się parę rodzajów kiełbas: zawierające około 36% wody (np. krakowska, sucha, salami), kiełbasy półtrwałe, zawierające 36-56% wody (dla przykładu żywiecka, kabanosy) oraz kiełbasy nietrwałe zawierające do 72% wody (dla przykładu biała kiełbasa, zwyczajna, serdelowa).

Do wytwórczości kiełbas niezwykle pożyteczne okażą się nadziewarki do kiełbas, takie które ułatwią nadziewanie osłonek kiełbas farszem. Kiedy nie posiadamy maszynki do mielenia mięsa z odpowiednimi lejkami, to warto zastanowić się nad inwestycją w osobną nadziewarkę do kiełbas. Istnieje parę elementarnych odmian nadziewarek oraz każda jedna z nich spełnia swoje zadanie w ustalonej sytuacji. Wyodrębnić jesteśmy w stanie nadziewarki ręczne, kolanowe, hydrauliczne a także korbowe. Są one wykonane ze stali nierdzewnej lub żeliwa. Są też takie, jakież wykonane są niemal w całości czy też w bardzo małej części z plastiku.