Identyfikacja towarów i usług w oparciu o kody kreskowe jest nam znana głównie ze sklepów, ale metoda ta wykorzystywana jest także w segmencie usług medycznych (znakowane są na przykład próbki do analizy, lekarstwa, a także personel i pacjenci), logistycznych, transportowych, a także w bibliotekach. Aby system taki mógł funkcjonować, potrzebne są urządzenia dwojakiego rodzaju. Zadaniem pierwszego jest generowanie kodu, a drugiego – jego odczyt i znalezienie w bazie. W niniejszym artykule skupimy się na pierwszej grupie urządzeń, a są nimi drukarki kodów kreskowych.

Rodzaje drukarek

Wyróżniamy dwie kategorie drukarek kodów kreskowych: termiczne i termotransferowe. W tych pierwszych wysoka temperatura głowicy w odpowiednich miejscach zaczernia przystosowany do tego papier. Możliwy jest wyłącznie druk czarno-biały i nie ma on zbyt dużej trwałości. Za to koszt papieru jest bardzo niski. W drukarkach termotransferowych wykorzystuje się papier naklejkowy i barwiące taśmy (żywiczne, woskowe i woskowo-żywiczne). W tym przypadku druk ma bardzo dobrą jakość (również w dowolnym kolorze), ale koszty eksploatacji są znacznie wyższe.

Parametry techniczne drukarek

Najważniejsze dane charakteryzujące drukarki kodów kreskowych to rozdzielczość i wydajność. Rozdzielczość podawana jest w dioptriach i zwykle zawiera się w przedziale 300-600 dPi. Natomiast wydajność to maksymalna szybkość wydruku, wyrażana w milimetrach na sekundę. Istotna jest także szerokość wydruku, standardowo wynosi ona od 54 do 104 milimetrów.

Typy drukarek ze względu na mobilność

Drukarki kodów kreskowych dzielą się na mobilne i stacjonarne. Te pierwsze mają mniejsze rozmiary i masę, można je łatwo przenosić z miejsca na miejsce. Jeżeli potrzebna jest drukarka z szerszą głowicą, lepiej wybrać stacjonarny model przemysłowy. Istnieją ponadto drukarki biurkowe (małe, ale nieprzeznaczone do przenoszenia) oraz półprzemysłowe.