Wymagania dotyczące elektrycznego oświetlenia wnętrz budynków określa norma PN-84/E-02033. Wyróżnia ona 7 rodzajów oświetlenia:

• oświetlenie podstawowe – oświetlenie przewidziane dla danego rodzaju pomieszczenia, urządzenia lub czynności w normalnych warunkach pracy
• oświetlenie awaryjne – oświetlenie przewidziane do stosowania w niektórych przypadkach. podczas zaniku oświetlenia podstawowego
• oświetlenie bezpieczeństwa – rodzaj oświetlenia awaryjnego umożliwiający bezpieczne dokończenie, a w niektórych przypadkach kontynuację wykonywanych czynności
• oświetlenie ewakuacyjne – rodzaj oświetlenia awaryjnego umożliwiający łatwe i pewne wyjście z budynku w czasie zaniku oświetlenia podstawowego
• oświetlenie ogólne – oświetlenie przestrzeni bez uwzględnienia szczególnych wymagań dotyczących oświetlenia niektórych jej części
• oświetlenie miejscowe – oświetlenie niektórych części przestrzeni. np. miejsc pracy z uwzględnieniem szczególnych potrzeb oświetleniowych, w celu zwiększenia natężenia oświetlenia., uwidocznienia szczegółów itp.
• oświetlenie złożone – oświetlenie składające się z oświetlenia ogólnego i oświetlenia miejscowego

Kluczowe dla człowieka w danym obiekcie lub pomieszczeniu jest odpowiednie oświetlenie podstawowe. Wymagany poziom tego oświetlenia można uzyskać poprzez zastosowanie oświetlenia ogólnego lub złożonego. Oświetlenie ogólne oznacza zastosowanie do równoczesnego oświetlenia stanowisk pracy i ich otoczenia pojedynczego zespołu opraw. Oświetlenie złożone natomiast wiąże się z zastosowaniem do oświetlenia dwóch zespołów opraw obejmujących zespół oświetlenia ogólnego i zespół oświetlenia miejscowego (np. lampki przy stanowiskach pracy).

Do opraw oświetlenia ogólnego pomieszczeń przemysłowych zaleca się stosowanie lamp fluorescencyjnych i wyładowczych, a do nieprzemysłowych lamp żarowych i fluorescencyjnych, jakie stotuje większość producentów oświetlenia, chociażby Kanlux lub PXF. Podstawą do zastosowania odpowiednich źródeł światła jest dokonanie właściwej analizy. W pomieszczeniach w których proces technologiczny wymaga uwydatnienia barw przedmiotów przez źródła światła oświetlenia ogólnego należy stosować takie źródła światła, które spełniają to wymaganie niezależnie od wysokości zawieszenia lamp.

Istotne wymagania dotyczące oświetlenia podstawowego w pomieszczeniach i budynkach wiążą się z zachowaniem odpowiedniego poziomu średniego natężenia oświetlenia E i odpowiedniego poziomu wspołczynnika
równomierności oświetlenia.

Najmniejsze dopuszczalne średnie natężenie oświetlenia, potrzebne do prowadzenia określonych czynności, ustala się dla przeciętnych warunków wykonania tej czynności na podstawie szczegółowego wykazu wybranych przykładowych czynności, pomieszczeń lub urządzeń i przypisanych im najmniejszych wymaganych wartości natężenia. Minimalne średnie natężenia oświetlenia stanowią szereg: 10, 20, 50, 75, 100, 150, 200, 300, 500, 750, 1000, 2000, 3000 i 5000 [lx].