Tworząc swoje monumentalne dzieło zatytułowane „W poszukiwaniu straconego czasu”, Marcel Proust podjął się karkołomnego zadania, które polegało na wnikliwej analizie zjawiska czasu i jego wpływu na życie jednostki. O tym, jak bardzo nieuchwytnym i abstrakcyjnym fenomenem jest dla człowieka czas, świadczyć może jego niejednoznaczne funkcjonowanie w języku. Czasem mówi się, że czas biegnie, innym razem, że płynie. Raz czas goi rany, a innym razem ktoś został naruszony przez jego ząb… Tak czy inaczej jedno jest całkowicie pewne – wszyscy bez wyjątku podlegamy jego przemożnemu wpływowi, co widać szczególnie w dzisiejszej dobie, kiedy nerwowe spoglądanie na zegarek to powszechny rytuał naszej cywilizacji.

Jeszcze do niedawna czas i jego dokładne określanie nie było dla człowieka tak bardzo istotne. Tak naprawdę nasze podejście do czasu diametralnie zmieniło się wraz z nadejściem ery kolei żelaznych, które pociągnęło za sobą konieczność zunifikowania systemu mierzenia czasu i znacząco wpłynęło na wyrobienie u ludzi nawyku punktualności. To właśnie w XIX wieku zegarek kieszonkowy stał się obowiązkowym elementem wyposażenia każdej lady i każdego gentlemana.

Casio – nowa jakość w pomiarze czasu

Kolejny przełom przyniósł zegarek elektroniczny. Gdy tuż po wojnie japońska firma casio rozpoczęła prace nad rewolucyjnym jak na owe czasy wynalazkiem, większość osób pukała się w głowę. Niewielu wierzyło, że zegarek może iść, nie tykając. W kilka lat później firma casio dowiodła, że jednak miała rację. Pierwszy elektroniczny zegarek nie tylko ujrzał światło dzienne, ale prędko podbił serca ludzi na całym świecie. Gdy w parę lat później casio udoskonaliło swój produkt i wprowadziło stoper odmierzający czas do setnych części sekundy, wydawało się, że dokładniej się już nie da. Dzisiejsze zegary pulsarowe pokazują jednak, że w kwestii mierzenia czasu człowiek nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.