Ławnikiem sądowym może zostać osoba która jest w przedziale wieku od 30 do 70 roku życia. Osoba taka powinna mieć poparcie minimum 50 dorosłych osób, lub być rekomendowana przez ważną organizację społeczną. Poza tym ławnik powinien mieć nieposzlakowaną opinię i cechować się dobrym zdrowiem. Wszystkie te cechy sędziego-ławnika są istotne. Pełnienie funkcji sędziego-ławnika ma wielkie znaczenie, gdyż jest to osoba równoprawna w składzie sędziowskim, z którą muszą liczyć się także sami adwokaci Poznań, biorący udział w procesie.

Przynajmniej tak było do niedawna, gdyż obecnie ławnicy sądowi nie są już dopuszczani do spraw karnych, a nawet w zwykłych sprawach cywilnych rola ławników jest ograniczana. W niektórych sprawach wymagających nie tylko wiedzy prawniczej, lecz i konsultacji społecznych, sędziowie ławnicy są dobierani do składów sędziowskich. Takiemu składowi przewodniczy jeden Sędzia zawodowy mając po lewej i prawej stronie ławników. Przy stole sędziowskim zasiada – zwykle z boku – protokolant, którego zadaniem jest spisywanie wszystkiego co zostało powiedziane w trakcie procesu.

Zanotowane powinno być właściwie każde sformułowanie, nie wyłączając tych nieeleganckich, wręcz nawet obraźliwych, jakie padają w trakcie procesu. Protokolant pisze na bieżąco, w związku z czym istnieje zawsze groźba że w trakcie pisania się pomyli. Dlatego po zakończeniu pisania musi on dokonać niezbędnych poprawek ortograficznych we sporządzonym tekście. Od ławników oczekuje się nie tyle bieglej znajomości prawa, przepisów, co raczej odczucia społecznego różnych spraw i innych trudnych tematów związanych z rodziną, życiem w społeczeństwie i innych zagadnień. Dlatego też ławnik powinien zaprezentować swoją wizję problemu, poruszanego w trakcie procesu.

Wiedząc jak wyglądają zagadnienia związane z takimi tematami jak rodzina, społeczeństwo, praca i inne, ławnik kieruje się zwykle własnym poczuciem sprawiedliwości, wywiedzionym z doświadczeń życiowych. W związku z tym ławnik sądowy często może subiektywnie patrzeć na sprawę, zastanawiając się nie tyle nad tym po czyjej stronie jest racja, lecz co on by zrobił na miejscu danej osoby. Emocje mogą tutaj grać rolę pierwszorzędną, dlatego czynnik rozsądku,który z kolei jest reprezentowany przez Sędziego, powinien równoważyć te emocje.