Definicja polaryzacji

Jeśli chodzi o definicję polaryzacji światła to można ją określić jako uporządkowanie kierunków drgań wektorów natężenia pola magnetycznego oraz elektrycznego fali świetlnej. Światło to fale elektromagnetyczne czyli zjawisko polegające na rozchodzeniu się drgań elektrycznych i magnetycznych, wzajemnie sprzężonych i prostopadłych względem siebie i względem kierunku rozchodzenia się światła.

Polaryzacja emitowanego światła, częściowa lub całkowita, następuje chociażby podczas przechodzenia światła przez ośrodki wykazujące własności tzw. dichroizmu liniowego selektywnej absorpcji czyli niejednakowego pochłaniania fal świetlnych o różnych kierunkach drgań świetlnych), w tym przez tzw. polaroidy.

Polaroid jest uporządkowanym zbiorem łańcuchów cząsteczek, umieszczonym na przezroczystej błonie/płytce szklanej, cząsteczki te mają własność pochłaniania mniej więcej równomiernie wszystkich długości fal emitowanego światła o określonych kierunkach drgań wektora pola elektrycznego oraz przepuszczania fal światła o konkretnym kierunku drgań.

Kiedy zachodzi polaryzacja

Przy załamaniu wiązki światła w kryształach anizotropowych posiadających właściwość dwójłomności także zachodzi polaryzacja. Wiązka świetlna niespolaryzowana skierowana na ośrodek dwójłomny (np. kryształ kalcytu) dzieli się na dwie składowe wiązki (zwyczajną i nadzwyczajną), załamane pod różnymi kątami, spolaryzowane liniowo w płaszczyznach do siebie prostopadłych (o wektorach drgań prostopadłych do siebie).

Światło odbite

Polaryzacji towarzyszy również odbicie i załamanie światła od powierzchni szkła lub innego ośrodka przezroczystego. Światło odbite jest także wykorzystywane w zwykłym oświetleniu pomieszczeń, najczęściej w specjalnych oprawach do wbudowania na świetlówki pionowe.

Światło, padające na granicę dwóch ośrodków ulega częściowo odbiciu, a także przechodzi do drugiego ośrodka, dla szkła i innych materiałów dielektrycznych istnieje taki charakterystyczny kąt padania światła (tzw. kąt Brewstera), dla którego wiązka odbita tworzy z wiązką załamaną kąt równy 90°, natomiast wiązka odbita charakteryzuje się całkowitą polaryzacją (kierunek drgań pola elektrycznego jest równoległy do powierzchni odbijającej), a wiązka załamana polaryzacją częściową.