Kurs czeskiego
Kiedyś czytałem na temat Czeski Wrocław na innym artykule, tym razem chcę się podzielić moimi przemyśleniami. Dla zainteresowanych tematem rozwoju języka polskiego, polecam...
Filtruj według kategorii
Kiedyś czytałem na temat Czeski Wrocław na innym artykule, tym razem chcę się podzielić moimi przemyśleniami.
Dla zainteresowanych tematem rozwoju języka polskiego, polecam zainteresować się publikacjami z zakresu gramatyki historycznej. Posiadając podstawową wiedzę z tego zakresu, łatwiej będzie nam ogarnąć specyfikę języka naszych sąsiadów – mam tu na myśli czeski oraz słowacki. Warto wspomnieć o tym, że oba języki łączy z polskim pochodzenie z tej samej grupy języków słowiańskich. Podobieństwa są więc oczywistością. Odniosę się jeszcze do innej sprawy.
Ciekawym tematem dla badaczy języka – zarówno dla polonistów, jak i dla badaczy zajmujących się językami słowiańskimi, jest związek historyczny polskiego z czeskim. Co może się wydać interesujące dla laika, że we wczesnym średniowieczu języki te były niemal identyczne. Jednak rozwój kulturowy naszych południowych sąsiadów w owej epoce, był znacznie bardziej dynamiczny, niż u nas. Wczesne kontakty z chrześcijaństwem zachodnim otwarły Czechom nowe możliwości. Zresztą, wystarczy przejść się po Pradzie, w której znajdziemy sporo średniowiecznych zabytków. Tak samo interesującym i podobnym tematem jest też to co opiszę następnie.
Jednak kontakty historyczne to jedno, a wynikające z tego podobieństwo strukturalne języka to drugie. Zmieńmy na moment wątek. Nasi rodacy dość powszechnie uważają w większości język czeski za śmieszny. Zresztą, wszyscy znamy powiedzenie – „czeski film” – najczęściej spotykamy się z tym określeniem w kontekście czegoś dla nas całkowicie niezrozumiałego, bądź nielogicznego. Ale dlaczego język naszych południowych sąsiadów nas tak bawi? Polski rozwinął się w oparciu o różne metamorfozy, charakterystyczne jedynie dla polszczyzny – mam tu na myśli, np. przegłos polski, czy też polską palatalizację. Teraz o czymś innym.
Komentarze