Prowadząc firmę, nawet tą mikro inwestuje się w jej majątek. Zazwyczaj oznacza to zakup przedmiotów, które będą służyć działalności do osiągania przychodów. Takim zakupem może być komputer, laptop, meble, samochód, aparat fotograficzny itp. Zakupione na firmę przedmioty określone są mianem środków trwałych. Stanowią one część majątku przedsiębiorstwa, a więc podlegają rozliczeniu. Jak rozliczać środki trwałe w małej firmie?

Czym są środki trwałe?

Definicje środków trwałych można znaleźć w prawie bilansowym i podatkowym. Regulowane są one aż przez trzy ustawy. Mianem środków trwałych określa się rzeczowe składniki majątkowe, które posiadają następujące cechy:

• stanowią własność lub współwłasność przedsiębiorcy,
• ich wartość przekracza 10.000 zł, a przewidywany okres użytkowania jest dłuższy niż 1 rok,
• są kompletne, zdatne do użytku i wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Za środki trwałe w firmie można więc uznać m.in. nieruchomości, w tym grunty, prawo wieczyste do uzyskania gruntów, budowle i budynki, maszyny, urządzenia, środki transportu, inwentarz żywy oraz wszystkie ulepszenia, których dokonuje się w obecnie posiadanych środkach trwałych.

Kwalifikacja środków trwałych

Środki trwałe można podzielić na 10 grup. W podziale pomaga KŚT, czyli kwalifikacja środków trwałych. Jest ona miejscem usystematyzowania obiektów, które zalicza się do majątku trwałego. Na podstawie KŚT ustalane są też stawki amortyzacyjne. 10 grup KŚT podzielone zostały na podgrupy, które oznaczone są dwucyfrowymi symbolami oraz trzecią podgrupę oznaczoną symbolami trzycyfrowymi.

Jak rozliczać środki trwałe w MŚP?

Środki trwałe muszą być ujęte w specjalnej ewidencji. Konieczne jest podanie ich wartości – jako tą uznaje się wysokość wartości początkowej. To właśnie ona stanowi podstawę do ustalenia i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Wartość początkową środka trwałego ustala się w zależności od sposobu jego nabycia. Dopuszczalne możliwości to uznanie:

• ceny nabycia w przypadku ich odpłatnego nabycia,
• kosztu wytworzenia w przypadku wytworzenia we własnym zakresie,
• wartości rynkowej w przypadku nieodpłatnego nabycia, spadku czy darowizny (chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości).

Przyjęcie środka trwałego do użytkowania wiąże się z koniecznością dopełnienia formalności, a dokładnie wystawieniem dokumentu OT. Dokument ten powinien zawierać szereg danych. Mała księgowość wymaga, aby OT zawierał:

• numer kolejny OT,
• nazwę oraz adres jednostki wystawiającej dokument przyjęcia środka trwałego,
• datę wystawienia,
• nazwę środka trwałego,
• charakterystykę środka trwałego,
• miejsce użytkowania,
• datę oraz numer dowodu dostawy,
• datę przyjęcia do używania,
• wartość środka trwałego,
• stawkę amortyzacji,
• metodę amortyzacji,
• symbol Klasyfikacji Środków Trwałych,
• numer inwentarzowy,
• podpisy zespołu przyjmującego środek trwały.

W przypadku środków trwałych należy również pamiętać o ich amortyzacji. Przedsiębiorcy, którzy mogą korzystać z małej księgowości i chcą prosto rozliczać środki trwałe, powinny skorzystać z pomocy do księgowości online. System samodzielnie zakwalifikuje środek trwały, ustali stawkę amortyzacyjną, a także przez cały okres trwania amortyzacji dokona prawidłowych odpisów.

Mała księgowość – Wfirma