Leczenie kanałowe to zabieg, który ma na celu naprawę i uratowanie mocno zniszczonego lub zainfekowanego zęba zamiast jego usuwania. Termin „kanał korzeniowy” pochodzi od oczyszczenia kanałów wewnątrz korzenia zęba. Kilkadziesiąt lat temu leczenie kanałowe często było bolesne. Dzięki postępom dentystycznym i miejscowym znieczuleniom większość ludzi odczuwa niewielki lub żaden ból podczas tego zabiegu. Alternatywy obejmują usunięcie uszkodzonego zęba, brak dalszego leczenia lub zastąpienie zęba implantem dentystycznym, mostem lub wyjmowaną protezą częściową.

Kiedy jest potrzebne leczenie kanałowe i jakie są jego zalety?

Zęby mają miękki rdzeń zwany miazgą zębową. Miazga rozciąga się od korony – widocznej części zęba – do wierzchołka korzenia zęba w kości szczęki. Miazga zawiera nerwy, naczynia krwionośne i tkankę łączną. Gdy ząb jest pęknięty, ukruszony lub ma głęboką jamę, bakterie mogą dostać się do miazgi. Uszkodzenie zęba może również spowodować uszkodzenie miazgi i stan zapalny. Nieleczone bakterie i gnijący materiał mogą spowodować poważną infekcję lub ropień zęba, prowadząc do śmierci miazgi, utraty masy kostnej i samego zęba. Oznaki i objawy mogą obejmować obrzęk twarzy i szyi, dziurę w zębie, ból zęba lub ból zęba, obrzęk dziąseł i wrażliwość na temperaturę.

Leczenie kanałowe jest zwykle wykonywane przez endodontę lub dentystę ogólnego. Leczenie kanałowe zajmuje najczęściej jedną lub dwie wizyty, ale raz na jakiś czas konieczne są dodatkowe wizyty, ponieważ niektóre zęby są trudne do wyleczenia.

Jak wygląda leczenie kanałowe?

Najpierw przeprowadzane jest prześwietlenie zębów, aby sprawdzić zakres uszkodzeń. Pacjent otrzymuje również znieczulenie miejscowe, aby kontrolować ból podczas zabiegu. Następnie w jamie ustnej wokół zęba umieszcza się gumopodobny arkusz zwany koferdamem, aby utrzymać ząb czysty, chroniony i wolny od śliny. Próchnica zostaje usunięta, a w koronie zęba wykonywany jest otwór w celu uzyskania dostępu do komory miazgi. Za pomocą małych narzędzi dentystycznych usuwa się zainfekowaną lub chorą miazgę.

Po usunięciu chorej miazgi komora miazgi i kanały korzeniowe są przepłukiwane i oczyszczane. Kanały korzeniowe mogą być kształtowane i powiększane, aby umożliwić lepszy dostęp do wypełnienia. Przed trwałym wypełnieniem kanałów korzeniowych są one oczyszczane z wszelkich infekcji i osuszane. Czasami do komory miazgi i kanałów korzeniowych wprowadzane są leki w celu usunięcia infekcji. Jeśli infekcja rozprzestrzeniła się poza ząb, może być potrzebna recepta na antybiotyki. Po leczeniu kanałowym w koronie umieszczane jest tymczasowe wypełnienie, które chroni ząb i zapobiega przedostawaniu się resztek i śliny. W tym czasie należy unikać gryzienia lub żucia zęba, dopóki nie zostanie trwale wyleczony i odbudowany.

Po oczyszczeniu i osuszeniu nadchodzi czas na wypełnienie wnętrza zęba — pustej komory miazgi i kanałów korzeniowych. Na tym etapie może nie być potrzebne dodatkowe znieczulenie. Jeśli pacjent miał tymczasowe wypełnienie, zostanie ono usunięte, aby umożliwić dostęp do wnętrza zęba. Do wypełnienia zęba stosuje się pastę uszczelniającą i mieszankę gumową, a następnie wypełnienie dentystyczne, aby zapewnić ochronę kanałów korzeniowych przed śliną.

Ostatnim etapem leczenia kanałowego jest odbudowa zęba. Ponieważ ząb ma zazwyczaj duże wypełnienie lub jest osłabiony przez rozległą próchnicę, należy go chronić przed przyszłymi uszkodzeniami i przywrócić do normalnego funkcjonowania. Odbywa się to zwykle poprzez umieszczenie korony – realistycznie wyglądającego sztucznego zęba – na zębie. Korona jest zwykle wykonana ze złota, porcelany lub porcelany połączonej z metalem, ale można użyć innych materiałów.